De stolp

Donkere wolken en duisternis dreigenmens
scheppen scheiding
drukken zwaar zonder zuiverheid.

Een inktzwarte stolp
schuift deurloos over de aarde
en sluit de vrijheid buiten;
vangt de ziel in schaduw
van de doodsnatuur
en lacht.

Diep ademloos verlangen
naar waarachtig leven
genereert kracht.

Een zee van liefdevol Licht
doordringt de zwarte cocon,
raakt de versteende illusie aan
en vult haar ledigheid
met het perspectief van de hoop.

Het vuur van de Zon
straalt in en breekt door
verwarmt, zuivert
en smelt de vorm om
tot onzichtbare heerlijkheid.

Een schreeuw sterft trillend weg
gaat op in de stilte van het gulle Goud.

K. Schulz, 2010

Terug naar ingezonden.