Rumi

Uw oude tehuis

Je mag vele jaren in een stad gewoond hebben,
maar zodra je in slaap valt, rijst er een andere stad in je geest op,
vol van zijn eigen goed en kwaad.
Je eigen stad, waar je lang woonde,
verdwijnt volledig uit je herinnering.
Je zegt niet: “Ik ben hier een vreemdeling;
dit is mijn stad niet.”
Je meent dat je hier altijd gewoond hebt,
je denkt dat je hier geboren bent en opgegroeid.
Verbaast het je niet dat je ziel zich haar vroegere tehuis
niet herinnert?
Maar hoe zou zich dit kunnen herinneren?
Zij is gewikkeld in de slaap van deze wereld,
Als een ster bedekt door de wolken.
Zij heeft door vele steden gereisd
en het stof dat haar visie verduistert
is nog niet weggeveegd.